Vlinders die in me buik zaten volgen één voor één weg.
Bloemen met verschillenden kleuren die me elke dag een verhaal vertelde hebben me in de steek gelaten.
Het wordt tijd dat ik me vleugels wijd open sla en dat ik vlieg, vlieg naar een veilig plek.
Vaarwel verlaten stad....
Maar er blijft één herinnering aan deze stad, waardoor ik steeds blijf lachen.
Een herinnering die mijn leven veranderde.
